The Silence of the lambs is een van de beste films ooit. Naar mijn eigen smaak dan. Het vervolg Hannibal vormde daarmee een groot contrast. wat was dát een slechte film zeg. Maar dan nu de prequel van The silence of the lambs: Red Dragon.

Ik had het boek al jaren eerder gelezen en heb toen ook maar even de film gehuurd. Inderdaad, het boek was al een keer verfilmd onder de titel "Man Hunter". Maar destijds dachten ze blijkbaar dat het doorsnee publiek te dom of te achtelijk was om het plot te vatten want op een aantal essentiele punten week de film van het boek af. Resultaat: een oppervlakkige slappe en saaie 'thriller'.

Na Hannibal denk je bij je zelf: het kan alleen maar meevallen, deze film. En verdomt. Hij volgt gelukkig vrijwel volledig het boek en daarom blijft het leuk. Norton laat zien dat hij nogsteeds weet hoe het moet. Hopkins doet het helaas wat minder.

Maar uiteindelijk mag de regisseur best te vreden zijn met het resultaat. Zeker in vergelijking met Hannibal. Raad ik hem aan? Ja, eigenlijk wel. Ik ben wel tevreden.

Hannibal was vernietigend voor het imago van Lecter. Inplaats van de slanke sterke man met de indringende dode ogen was het nu de lieve dikke opa met de twinkelende opa-oogjes. Je verwachtte bijna een reclame voor 'Werners Echte' of hoe heette die snoepjes ook al weer??.

In Red Dragon doet Hopkins het weer een stuk beter, maar het is definitief weg. Neem de scene dat hij in een grote ruimte aan een ketting rond kan lopen. Norton loopt met hem mee. In dat deel van de film komt een shot voor dat bedreigend over moet komen, maar ik zag op dat moment alleen maar een oude vermoeide en uitgebluste man. Jammer.

Toch weet de film nog wel iets van de sfeer van Silence of the lambs op te roepen. Verder vond ik Emily Watson als Reba McClane het leuk doen, ze lijkt eigenlijk op de persoon die ik mij had voorgesteld in het boek. Dat zelfde geld ook wel voor Francis Dolarhyde (Ralph Fiennes).

Juist door de houding "het-kan-alleen-maar-beter-na-hannibal", een houding waarbij je eigenlijk geen verwachting meer hebt vind ik de film toch nog een onverwacht succes.