Raging Bull is gebaseerd op de memoires van Jake La Motta, een bokser die in de periode van 1949 tot en met 1951 wereldkampioen was in de klasse middelzwaar, of hoe dat ook mag heten.

Robert de Niro vertolkt de rol van Jake in deze in zwart/wit geschoten film van Martin Scorsese. Hij kreeg er een jaar later in 1981 zelfs een oscar voor dus dat belooft wat.



De film gaat welliswaar over een bokser die zich naar de top toe knokt, toch is de film niet te vergelijken met een boksfilm als Rocky. Het boksen is in Raging Bull eigenlijk maar bijzaak.

Goed geacteerd, meesterlijke bokspartijen, prachtig geschoten en gehyped. Alhoewel Raging Bull een uitstekende film is, wordt de film echter veel te hoog beoordeeld op IMDB.com.

Raging Bull is een stukje filmgeschiedenis dat je wel gezien moet hebben, maar verwacht niet teveel, dan valt het allemaal reuze mee.

Het is een open deur, maar het gaat in Raging Bull niet om het boksen, maar om de op- en ondergang van Jake La Motta. Zijn tragische levensloop is het onderwerp van deze film. Maar is die levensloop werkelijk zo interessant?

Al in het begin van de film wordt duidelijk dat Jake niet te makkelijkste is, om het maar even eufimistisch te verwoorden. Koppig, autoritair, vastberaden en onverschrokken. Geen enkele twijfel aan zichzelf. Aan het eigen kunnen. Precies de eigenschappen die hem op professioneel gebied naar de top zullen helpen. Maar ook precies de zelfde eigenschappen die hem zal vervreemden en isoleren van iedereen die hij liefhad.




Op het moment dat je de eerste paranoide trekjes bij hem ontwaart weet je onmiddellijk hoe deze film zal aflopen. Hij was al niet de makkelijkste en zijn ziekelijke argwaan jegens Vicky laat er geen twijfel over bestaan dat dit niet goed zal gaan. Daar zit je dan de rest van de film op te wachten.

Uiteraard is het overduidelijk dat juist dergelijk ziekelijk paranoide gedrag Vicky bij hem vandaan zal drijven. Het feit dat dit gedrag zich ook op zijn broer richt maakt duidelijk dat dit helemaal mis zal gaan. De sleutelscène is het moment dat Vicky een oudere man hartelijk begroet en hem zoent. Na een gestapo verhoor geeft Jake aan het helemaal gehad te hebben met de twee mensen die zo belangrijk voor hem zijn.




Na de grote kloppartij bij zijn broer zien wij hoe Vicky haar spullen inpakt, maar zichzelf door Jake weer laat inpakken. Totaal ongeloofwaardig. Maarja, het is gebaseerd op een "waargebeurd" verhaal en de werkelijkheid is soms gekker dan de stoutste fantasie.

Dat neemt echter niet weg dat de op- en afgang van Jake eigenlijk niet zo heel interessant is omdat je dit alles al van kilometers ziet aankomen. Enige sympathie of medelijden wekt Jake al helemaal niet.

Om met een positieve noot te eindigen: de boksscènes waren van een ongekend goede klasse. Ruw, hard en - beoordeeld met het oog van een leek - realistisch. Met name de laatste boksscène waarbij Jake helemaal wordt afgetuigd is gedenkwaardig. Ondanks de minpunten is Raging Bull daarom zeker de moeite waard.