Pacino is een verschijning, vanaf The Godfather tot Insomnia, deze man verdient een pluim. Niet dat hij altijd in de beste films zit, Sim0ne is daar een mooi voorbeeld van. Bij Sim0ne lag het ook meer aan de film an sich dan aan Pacino. Ditmaal lijkt het echter alsof Pacino er ook geen zin in had.

Een handige computergozer, een rol van Colin Farrell, wordt gespot door een headhunter van de CIA. Hij gaat in training, maar niets is wat het lijkt… om de clicé van de film zelf maar even te citeren.

Opzich lijkt The Recruit een prettige film voor wat eenvoudig vermaak, maar de film werkt eigenlijk alleen maar irritatie op. Het betreft een fabrieksbrouwsel met standaard ingrediënten. Neem Farrell: een quasi-vlotte gozer met modieus kapsel, die je zoveel mogelijk met een verwijfde ketting om zijn nek en open blouse ziet. Verder kent hij slechts twee uitdrukkingen: of hij moet bijna huilen of heel nodig poepen. Het eerste wekt agressie op, het tweede doet in combinatie met het eerste aan een hond denken.

Pacino speelt op de automatische piloot en is niet onaangenaam maar daarmee is ook wel alles over zijn rol gezegd.

Dan is er nog het probleem van het verhaal zelf. Als je de trailer van deze film al eens gezien hebt, weet je al meteen hoe het verhaal zal aflopen. Zonder die trailer is het overigens ook niet erg moeilijk om te raden waar het naartoe gaat. Kortom, het gevolg is een tergende film waar je lamlendig van wordt.

Is deze film misschien gemaakt omdat Pacino geld nodig had?

-