Het lijkt een trend te worden. Films waarin Colin Farrel speelt, zijn gedoemd. The Insider, Daredevil, Phonebooth., allemaal rommel. Alleen Minority Report was wel aardig, maar in dit geval bedient de recensent zich van de drogredenering “de uitzondering bevestigd te regel”.

Farrel vertolkt in deze film Alexander de Grote. De hoofdrol dus. Het verhaal van een jonge knaap die in tien jaar tijd een zeer groot deel van de wereld weet te veroveren. Een waar romantisch en heroisch epos waar veel mensen verzot op zijn. Gelijk die Lord of the Rings rommel.

Net als bij the Lord of the Rings worden wij getrakteerd op spectaculaire beelden. Nu zal the LOTD wel winnen qua pracht en praal, maar dat is niet zo van belang. Het probleem is dat deze pracht en praal betekenisloos en hol is. Alhoewel er vast hele interessante zaken zijn te vertellen over het verhaal van Alexander de Grote, is het gegeven van deze grote heerser niets anders dan een goedkoop excuus om weer een beschamend oppervlakkig stukje entertainment aan te hangen. Ach, het is ook wel begrijpelijk. Originaliteit kost geld. Oké, dat is gelul, maar dát soort originaliteit verkoopt weer niet.



Daarnaast zouden de producenten ook een dief van hun eigen portemonnaie zijn om dit soort films niet te maken. Gezien het succes van Troje zijn dit soort films erg populair. En wie zijn zij om ons deze films te onthouden?

Tja...

Er is nog een gelijkenis met LOTD. Elijah Wood heeft het zelfde sla-mij gezicht als Farrel. Net als bij Frodo krijg je bij Alexander de behoefte om deze 'held' eigenhandig de nek om te draaien. Ook bedient Farrel zich net als in The Insider zich weer flink van een blik die vooral uitdrukt dat hij ongesteld is of last heeft van constipatie.

Deze film associeert zich het beste met een goedkoop kermishorloge. Ik heb voor het eerst een stukje geslapen tijdens de film.

Het enige opmerkelijke aan de film is de enige homo-erotische content en een shot waarin het klokkenspel van Colin Farrel is te zien. Als notabene de zeer christelijke president van Amerika in zijn verkiezingscampange aangeeft het homohuwelijk in de grondwet te willen verbieden, dan mag bovengenoemde gegeven toch op zijn minst even onder de aandacht worden gebracht. De homo-erotische scènes an sich zijn overigens lachwekkend. De acteurs trekken wat rare gezichten en dat moet dan voor het uitwisselen van zwoele blikken doorgaan.



Ook Antony Hopkins kan er van langs krijgen. Hij moet heel snel stoppen met het spelen in films. Zodra hij in een film verschijnt heb je het idee dat je naar een Disney film zit te kijken met een ‘liefde oude opa’ die een verhaaltje vertelt. Dit heeft onder andere ook al de filim Red Dragon en Hannibal de das omgedaan. We dwalen echter af.

Verder valt te melden dat op het moment dat je de film echt zat gaat worden, dat dan opeens het licht aan gaat en een pauze zal worden ingelast (afhankelijk van de bioscoop). Dat lijkt mij een mooi moment om weg te gaan.

Ook ik was verbaasd dat je van zo'n mogelijk interessant onderwerp het kan presteren om zo'n inhoudsloze film te maken, en dan nog wel door Oliver Stone! Die 4 is een terechte 4, de 'homoscenes'zijn een lachertje!!!

in de bioscoop heb ik de film samen met wat vrienden gezien.
we waren het er allemaal duidelijk over eens dat het een waardeloze film is. De grote veldslagen worden er in 1 minuut doorheengeboord, de rsterende duur van de film wordt vervuld met gehuil en geflikflooi tussen mannen onderling.

kort samengevat: deze film is geen aanrader!