Moevie.nl logo
Recensie: Being John Malkovich
Regisseur: Spike Jonze
Datum: 8 maart 2003
De film Being John Malkovich was in de tijd dat deze net in de bioscoop draaide vaak onderwerp van gesprek. Links en rechts hoorde ik mensen af en toe ergens in zo’n bijzinnetje zeggen: “ oh ja, heb jij die film Being John Malkovich al gezien?”. Waarop dan verder werd in gegaan op een opvallende scène of het plot an sich.

Dat deze film door menig hoofd spookte kan ik begrijpen, het plot is echt totaal waanzinnig en absurd, en dat maakt deze film buitengewoon interessant. Het is heel degelijk, alles grijpt in elkaar en dat maakt het extra leuk. De humor is van het donkerere en soms wat zwarte soort, maar dat maakt deze film eigenlijk alleen maar meer sympathiek.

Het gaat over een poppenspeler die een deurtje vindt, die in iemand ander’s hoofd leidt. De persoon die door dat deurtje gaat, is voor 15 minuten John Malkovich.

Dat deze film zo aanspreekt komt misschien omdat vele mensen er wel eens van dromen om iemand anders te zijn, rijk, beroemd, enzovoort. Om eindelijk in een positie te verkeren waarin je dromen worden verwezenlijkt.

Het zou zonde zijn om meer van dit bizarre plot weg te geven, maar ik kan melden dat niet alleen het plot ontzettend leuk is, ook de karakters zijn ontzettend vermakelijk. Een buitengewoon egoïstische Craig, zijn naar liefde en aandacht smachtende vrouw en de buitengewoon vileine Maxine.

image
© 1999-Universal Studios, Inc


Over Cameron Diaz: omdat ze meestal in films speelt als The Mask en
There's Something About Mary, als mooie aantrekkelijke blondine, is de rol in deze film een leuke afwisseling en biedt een hoop vermaak.

Dit is een film die je absoluut een keer moet kijken, maar de kans is groot dat je deze niet gemist hebt. Toch wel? Onthouden en wachten totdat hij langs komt op TV, of een keertje huren.
Motivatie (SPOILERS)
Als eerste moet ik kwijt dat ik echt genoten heb van het werkelijk prachtige poppenspel in de film. Het ligt er natuurlijk lekker dik boven op: poppenspel als metafoor. Maar het is wel erg leuk uitgewerkt.

Maar laten wij de belangrijkste vier karakters eens onder de loep nemen: Craig, Lotte, Maxime en John himself. Wie zijn ze en hoe steken hun onderlinge relaties in elkaar?

Craig is maar een suffe lul, vergelijkbaar met het merendeel van de mensheid. Vermoeid, verveeld en ontevreden met zijn leven. In zijn geval een leven als poppenspeler. Zijn vrouw heeft wel een baan en zorgt voor geld, maar wordt genegeerd door Craig. Zij richt zich daarom op een dierentuin aan beesten, waaronder haar chimpansee die last heeft van post traumatische stress syndroom of iets in die geest. De relatie tussen haar en Craig komt nog het beste naar voren als zij om een kind vraagt.


image
© 1999-Universal Studios, Inc


Craig ziet in de beroemde poppenspeler een droom die hij nooit zal kunnen verwezenlijken.
Dat hij die kans later uiteindelijk toch krijgt door Malkovich’s lichaam over te nemen, laat een ander aspect onderbelicht. Al die mensen namelijk die voor tweehonderd dollar een tochtje van 15 minuten maken in John Malkovich. Waarom doen die mensen dat? Waarom spreekt dat toch zo aan? Zelf lijkt mij dat dit komt omdat de mensen een beroemde filmster zien zoals hij is: een normaal mens van vlees en bloed, die zich ook moet wassen, zijn tanden poetst en ook gewoon naar toilet moet. Dit alles kwam aardig naar boven in de scene waarin Malkovich via de telefoon handoeken en badkamer matten besteld. Ze kunnen zichzelf even vergeten en die persoon zijn, maar ook meteen beseffen dat het gras aan de overkant niet persé groener is dan bij zichzelf.

Dan speelt er ook nog een buitengewoon leuk gegeven: Zowel Craig als zijn vrouw Lotte zijn allebei verlieft op Maxime en het is erg aardig om te zien hoe Maxime ze tegen elkaar uitspeelt en hun emoties gebruikt voor eigen gewin. Maar de egoistische Craig is verstandig, misleid zijn vrouw voor een laatste maal en neemt Malkovich totaal over, als een pop. Niet alleen heeft hij dan de vrouw die hij liefheeft, ook kan hij eindelijk de dromen verwezenlijken die hij altijd heeft nagestreefd.

Maar om terug te komen bij Maxime: uiteindelijk blijkt ze toch sympathieker dan ze op het eerste gezicht leek, omdat, als Craig eenmaal Malkovich heeft overgenomen en die uitzending over zichzelf bekijkt (wat een geweldige parodie) je ziet dat Maxime een pop heeft gemaakt die lijkt op Lotte, van wie ze toch uiteindelijk houdt.

Van de vier hoofdacteurs vind ik uiteindelijk Cameron Diaz toch het leukste karakter neerzetten, ook al doen Cusack (Craig) en Keener (Maxime) het ook erg goed. Die mening is misschien ook wel gebaseerd op het feit dat we Diaz normaal alleen in van die lichtvoetige komedies zien, waar haar uiterlijk van groot belang is, terwijl in deze rol ze juist een buitengewoon lelijk voorkomen heeft. Om eerlijk te zijn, toen ik deze film voor het eerste zag, herkende ik haar helemaal niet en kwam ik er pas achteraf achter dat zij Lotte speelde.

Maargoed. Laat ik met een paar wijze woorden afsluiten: Malkovich Malkovich Malkovich! Malkovich, Malkovich, Malkovich? Malkovich!
Moevie score: 8,0

.:| Reacties van bezoekers |:.