Amerika. De tijd van de drooglegging. De misdaad floreert als nooit te voren dankzij de illegale handel in drank. En wie is Al Capone om de mensen hun drank te onthouden?

In deze film over de strijd tegen de misdaad in Chicago in de twintiger jaren wordt de rol van Capone vertolkt door Robert de Niro. De hoofdrol wordt gespeeld door Kevin Costner, de agent die
Capone moet zien te vangen. Ook Sean Connery komen wij tegen in deze film in een aardige rol.



Wel aardig. Dat is eigenlijk de juiste typering voor deze film. Het betreft namelijk een typisch schoolvoorbeeld van Hollywood in het kwadraad. Daar moet je tegen kunnen. Lieve kindergezichtjes en familie scenes worden kwistig misbruikt om een heel moreel verantwoord beeld neer te zetten maar het haalde het bloed onder mijn nagels vandaan.

Toch kan ik deze film nog wel waarderen door leuk spel van Connery, de aardige typetjes er omheen en een paar hele leuke actiescènes.

Deze film biedt prima vertier en weet ondanks de slechte momenten toch de aandacht vast te houden.

Helaas schakelde ik de televisie iets te laat in zodat ik de begin scene miste, waar Ness blundert en geen drank vangt (alleen het moment gezien dat hij de lege kratten vindt). Maar het vermoeden is sterk dat dit gegeven mijn mening niet zo erg heeft beinvloed.

De ster van de film is in mijn ogen niet Kostner maar Connery, met zijn toontje en zijn uitstraling, op de voet gevolgd door de heerlijke performance van De Niro als Capone, die hij lekker vet neerzet.




Kevin Kostner doet zijn werk en doet het goed, maar echt spannend doet hij het niet. Hij is te lief, maar okee, dat past bij het karakter.

Toch zijn er een aantal amusante scènes in deze film te bespeuren. De overval op het konvooi op de brug bijvoorbeeld, met het daar aan gekoppelde ´verhoor´. Maar de scene die blijft hangen is de situatie in het treinstation, als Ness de boekhouder wil vangen. Prachtige slowmotionscène. Erg leuk.

Daarna komt een hoop voorspelbaars, de afrekening met de moordernaar van Kostners collega´s, etc. Het laatste dialoogje is nog wel een leuk einde van de film:

Reporter: Word is they're going to repeal Prohibition. What'll you do then?
Eliot Ness: I think I'll have a drink.

Prima film voor een door-de-weekse avond.