In de videotheek zal ik The Negotiator staan. Jaren geleden heb ik die eens gekeken en ik kan mij herinneren dat ik mij wel heb kunnen vermaken. Daarom besloot ik deze film nog eens te kijken. Buiten was het toch slecht weer en ach, geen zin in een boek en tja, je moet toch wat.

Samuel L. Jackson speelt in deze film de hoofdrol als Danny Roman. Danny is een onderhandelaar bij de politie van Chicago. Hij onderhandelt in gijzelingssituaties. Door omstandigheden wordt hij gedwongen om zelf een aantal mensen te gijzelen.


Jackson staat bekend om zijn tirades en woede-uitbarstingen in films en ook hier kunnen wij weer genieten van een stukje high-tension vocaal geweld. Om deze man aan het werk te zien is een waar genot.

Ook zijn tegenspeler Kevin Spacey die er als onderhandelaar bij wordt gehaald weet een geloofwaardig, hard maar sympathiek karakter neer te zetten.

The Negotiator is gewoon een prima stukje vakwerk, met natuurlijk wat foutjes natuurlijk, maar het verhaal wordt door de goede cast dermate geloofwaardig gebracht dat het niet zo storend is.

We hebben hier gewoon te maken met een lekkere actie-thriller, prima spektakel, aardig plot en leuke dialoogjes. Over deze film hoef je niet moeilijk te doen, de film pretendeert namelijk ook niet zoveel. Gewoon lekker een keertje voor in het weekend, prima ontspanning.

P.S: de film is in kleur(!)

Echt veel memorabele scènes heeft deze film niet. Er zitten gewoon hier en daar wat leuk stukjes in. Alhoewel ik wel tevreden ben over de start van de film, meteen met de deur in huis, even afkoelen, huisje-boompje-beesje neerzetten en dan weer spanning opbouwen.


In ieder geval bood de Pulp Fiction-achtige dialoog tussen de zeer zenuwachtige gozer aan te telefoon en Danny een klein hoogtepuntje. Jackson in zijn element, heerlijk. Ook het verhoor met Niebaum en diens kleine rolletje mogen nog even in een klein spotje worden gezet.

De verwikkelingen zijn leuk, langzaam wordt het plotje ontrafeld en het einde is niet echt origineel maar verrast toch eventjes en geeft nog net even dat juiste zetje naar het einde toe.

Gewoon ondubbelzinnig vermaak.