Recensie: DareDevil
Regisseur: Mark Steven Johnson
Datum: 30 augustus 2003
Ja, velen van mijn instincten zeiden tegen mij: DareDevil is geen interessante film. Maar een ander instinct is mijn nieuwschierigheid. Dus toch maar even downloaden en kijken.
Na zo'n 30 minuten heb ik de film uitgezet en van mijn pc gewist. Ik werd gek van deze onzin. Een enkel effect was wel aardig, dat sonar-zicht, maar de rest is zo ontzettend slecht dat het niet meer te beschrijven valt. Deze film geeft het begrip 'oppervlakkige kul' een nieuwe definitie.
Wat is het dan dat deze film zo slecht maakt? Ah. Zielig laf jochie met mislukte vader. Oh. Nu moet ik echt mijn hersenen uitzetten om niet nu al te voorspellen wat er gaat gebeuren. Gaaaaaaaaap.
Ook de wijze waarop onze hoofdpersoon aan zijn superkrachten komt is erg origineel. Dat zijn we echt niet in een paar duizend andere commic books tegengekomen.
Dan die Ben Affleck met dat warrige haar in zo'n courtroom die wat over 'justice' staat te baselen, wat een geteut. Dat ik het eigenlijk opnoem is al teveel eer.
Maargoed. De film ging uit nadat Affleck dat vroutje in het café ontmoet en ze in het speelparkje met elkaar gaan lopen vechten. Nog even en ook Donkey Kong en
Roger Rabbit komen de film binnen lopen terwijl er op de achtergrond marsmannetjes landen.
Hier kan maar 1 conclusie uit worden getrokken. Er zijn blijkbaar mensen die het succes van die comicfilms zagen, Batman, Spiderman, X-Men, Hulk (okee die kwam later), etc. en meenden uit dat contept ook een slaatje te moeten slaan. Dat is ze waarschijnlijk zeker gelukt. Ik verdenk deze mensen echter van misantropie en een uiterst cynisch mensbeeld.
Motivatie (SPOILERS)
-
Moevie score: 3,0
.:| Reacties van bezoekers |:.