Tijdens het bezoek van andere films kwam ook het voorproefje van Young Adam voorbij. Ewan McGregor in de hoofdrol. Als we de starwars-onzin even vergeten en kijken naar een Film als Trainspotting, dan weten we weer waarom we hem als acteur waarderen. Dus op naar Young Adam, in die mooie bioscoop: The Movies in Amsterdam.

De film speelt zich af in de jaren vijftig rond Glasgow in Schotland. McGregor speelt in deze film de rol van Joe Taylor. Een jonge gozer die werkt op een klein binnenvaartschip. Op het schip wonen verder de schipper Les, zijn vrouw Ella en hun zoontje. Op een dag komt er een jonge vrouw aandrijven. Dood. Les en Joe vissen haar uit het water en daarmee lijkt de kous af. Het cliché 'stille wateren hebben diepe gronden' is hier echter op zijn plaats.

Hiermee is het cliché echter nog niet verbruikt, de analogie gaat verder. De film is bijna een stilstaande poel. Het tempo ligt bijzonder laag en dat maakt automatisch dat de film geen aanrader is voor de 'thrill seekers'.

Maar het rustige tempo geeft ons wel de kans om de prachtige shots rustig te proeven, zelfs te herkauwen. Soms wil je naar de afstandsbediening grijpen om de film heel even op pauze te zetten. Of even terugspoelen om nog een keer te kijken. Ik doel echter niet op de wat expliciete 'natuurfilm fragmenten' als wel op al die beelden die ons laten proeven van een Schotland ergens in de jaren na de oorlog.

Misschien dat sommigen zullen betogen dat deze film wel wat meer momenten zou mogen bevatten om ons wakker te houden. Maar daar mag best tegen worden geageerd. Met een klein beetje verbeeldingskracht houdt men zichzelf met het gebodene prima wakker. Alleen de 'dirty minds' zullen hierin lezen wat niet bedoeld wordt, al zal dat waarschijnlijk slechts een 'ja, ja..' tot gevolg hebben; dat echter terzijde.

Of deze film aan te raden is, ik vind van wel, maar nogmaals, het lage tempo maakt het niet tot een toegankelijke film. Vrees echter niet, na enig rondspeuren ontwaarde ik geen slapende mensen.

Vanaf de eerte seconden veloor ik mijzelf eigenlijk meteen in de film. De mooie beelden van de zwaan om zo bij het lichaam uit te komen. Ook de wijze van ontdekking. Zonder emotie, zonder reactie, heel rustig.

Joe raakt haar echter even aan. Eigenlijk wordt al snel gesuggereerd dat hij meer weet dan hij toegeeft. In korte flashbacks wordt het verhaal steeds meer ontrafeld. Naarmate wij meer over Joe leren en zijn karakter zien wij een uiting daarvan ook in het heden sluipen. We leren aan de hand van de flashbacks hoe hij zal handelen.

Maar wat leren wij over Joe? Maar één ding. Hij is een uitvreter. Hij is verslaafd aan vrouwen. Hij verleid ze, bedrijft de liefde met ze, eventueel op een 'regular basis' en knijpt er tussenuit als het te serieus dreigt te worden. Joe is zeker geen fraai persoon, dat mag duidelijk zijn. Hij maakt de levens van andere mensen stuk en strekt dan snel verder, om de ellende te ontvluchten. Zo zien wij dit ook gebeuren bij de schipper en zijn vrouw. Maar de scène met de vla + Cathie en andere ingredienten (Voor het volledige recept, zie de film, eventueel nogmaals) maakt eigenlijk alles glashelder, voor zover het nog niet duidelijk was. Gebruikt hij feitelijk seks om zijn frustratie af te reageren?
Hij heeft reden voor frustratie. Hij kan niets, doet niets, hij is een uitvreter, precies zoals Nescio 'm had bedoeld. Zijn schrijverspoging, zijn verhaal over een reis naar china, allemaal mislukt. Daarom maar werken op een schip.

Voor zijn handelen moet je redelijk meedogenloos zijn. De dood van de twee mensen is daarom denk ik niet zozeer het probleem alswel het feit dat hij er schuldig aan is bevestigd dat hij een mislukking is, een ongewenst persoon die beter dood had kunnen zijn. Berouw of spijt heeft hij volgens mij niet.



Een criticus in het NRC spreekt over deze film in termen van 'kalender schoonheid'. Ook bevalt het verhaal over Joe niet echt, ik neem aan vanwege de morele boodschap die er toegegeven, erg sterk in doorklinkt. Zelf vond ik de moraal van de film echter niet storend en de term 'kalender schoonheid' doet geen recht aan deze film.

Als ik ergens wel een hekel aan heb is een sterk moraliserende boodschap, maar ik vind dat de boodschap in deze film dermate goed is verwerkt dat deze niet stoort. Het had veel botter gekund, maar ach, misschien ben ik wel blind en of naïef.

Voor de mensen met de lange adem naar mijn idee een aanrader.