Hele diepe zucht. Omdat ik die hype omtrent the Lord of the Rings wilde begrijpen heb ik het boek gelezen (alle 3 de delen). Dat was al ronduit saai. Geen spannende plotwendingen, alles kabbelt maar een beetje voort tot het einde.

Voor aan wie de hype nog voorbij is gegaan: in een fantasiewereld leven allerlei verschillende rassen. Er is een slechterik die een ring met magische krachten wil krijgen en er is een groepje dat, omdat te voorkomen, de ring wil vernietigen. Daarbij komen allerlei beschrijvingen van de verschillende rassen, omgevingen, etc.

Omdat het tot voorkort technisch nog niet mogelijk was om een film te maken waarbij zoveel digitale techniek nodig was, werd pas in 2001 de film over het eerste deel gepresenteerd. In technisch opzicht een mooie film met veel Special Effects en dergelijke, maar het verhaal is flinterdun. Een soort entoenentoenentoen-verhaal. Verstand op nul, beetje genieten van de beelden en that’s it.

Daar ik mij in het eeste deel nog gigantisch ergerde aan het sla-mij-gezicht van Frodo, waarbij je gewoon hoopt dat hij gedood zal worden, was dit in het tweede deel niet zo heel erg, maar sympathie kan ik niet opbrengen voor het Frodo karakter.

In het tweede deel gaat het verhaal verder waar het vorige deel eindigde. De tocht om de ring te vernietigen gaat verder. Het enige, enigszins interessante karakter was Gollum, of hoe je die naam ook mag schrijven. Een afzichtelijk digitaal karakter met een gespleten persoonlijkheid.

Nu is het LOTR verhaal sowieso redelijk dun, het is ook, naar mijn idee, meer een kinderverhaal waar vele mensen een positieve herinnering aan hebben. Maar drie uur lang alleen maar wat Special Effects daar wordt een mens niet vrolijk van, alleen maar vermoeid.

Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en daarom heb ik deze film, ondanks tegen beter weten in (op basis van de eerste film), toch bekeken. Deze film is met name bedoeld voor de leeftijd 0-20 en daarmee val ik denk ik buiten de doelgroep. Daarnaast kan ik me ook gewoon niet vinden in die loze heldhaftige oorlogstaal. Een film alleen voor mensen die bij gedachten aan middeleeuwse gevechten met zwaard en lans romantische gevoelens krijgen en in kreten als’samen het zwaard trekken’ enige waarde bespeuren.

Ik kan er niet veel van bakken. Ik wil deze film ook niet aanraden onder het mom van een lekker avondje simpel vermaak want drie uur van dit soort spul is gewoon teveel.

Er valt niets te verklappen over deze film. Er schieten mij geen scènes te binnen die de moeite van het noemen waard zijn. Technisch zit de film prima in elkaar, met mooie beelden van grote legers en ruige gevechten. Maar dit is gewoon niets voor mij.

Eigenlijk is het een schande zo'n recensie, maar ik heb soms om jouw mening kunnen lachen. Waar je bijvoorbeeld zegt dat het verhaal kinderachtig is, dan zou juist jij de film goed moeten kunnen volgen. Ik geef toe dat de film het op lange na niet haalt bij het boek en dat deel twee uit de trilogy niet het sterkst is, zelfs onbegrijpbaar voor sommigen. Maar om te stellen dat het verhaal te dun is terwijl het is gebaseerd op het beste fantasy-boek van de vorige eeuw, reduceerd je dus tot een recenserende smurf. Ik vond die negen uur voor de hele trilogie, je moet de drie delen natuurlijk wel als geheel blijven zien, eigenlijk nog aan de krappe kant om het verhaal recht te doen.

Ergens heb ik het vermoeden dat Elessar het niet zo eens is met mijn recensie. Maar waarom Elessar die mening is toegedaan wordt ons niet geopenbaard. De enige observatie die gemaakt kan worden is het feit dat meningen worden gepresenteerd als feiten. Kritiek op een partij flutfilms als de drie LOTD wordt blijkbaar nogal persoonlijk aan getrokken. LOTD is vooral een kinderboek met de psychologische diepgang en de karakterontwikkeling van Nijntje Pluis (sorry Dick) en dat blijkt helaas wel uit de reacties. Laat u zich er echter niet van te weerhouden om uit te leggen waarom Grote Smurf het mis heeft en waar hij de diepgang en de karakterontwikkeling in het boek kan vinden.

Stuur uw mogelijk verontwaardigde reactie met passie aan contact[at]moevie.nl

Allereerst wil ik de schrijver van de recensie hierboven er even op wijzen dat LOTR een trilogie is, waar het verhaal moet gezien worden over de drie delen heen. Natuurlijk is het makkelijker om een filmpje van 2uur in elkaar te boksen en alle plotwendingen en versnellingen er netjes in te werken. Bij LOTR zitten de plotwendingen etc..., verdeeld over de drie filmen. De regisseurs hebben trouwens zelf vermeld dat The Two Towers een overgangsfase is naar deel drie.

De schrijver heeft de trilogie gelezen zegt hij? Wel als je al met een zwaar vooroordeel aan zo'n meesterwerk begint, dan krijg je het a) niet fatsoenlijk uitgelezen en zal je het snel bestempelen als kinderachtig(?) en b) begrijp je van het hele gedoe geen snars.

Ik kan best leven met het idee dat de recenseur de film niets vindt, maar zomaar een onbezonnen recensie schrijven zonder rekening te houden met de omvang en de moeilijkheidsgraad van heel het project, is zuiver beschamend!

Ik moet de mensen achter Moevie.nl van harte feliciteren met het feit dat niet enkel positieve, maar ook negatieve commentaar op de recensies; zonder censuur worden weergegeven op de website. (iets wat op andere sites wel eens niet het geval is!) Heel sterk!!!

Persoonlijk vind ik dit een teken dat de makers van deze site heel het project professioneel opnemen. Daarom, nog veel sterkte en vooral heel veel plezier toegewenst.